Dokumentalny

Film zawiera materiały mało znane i trudno dostępne. Między innymi fragmenty filmów, w których mistrz sztuk walki, Bruce Lee grał jeszcze jako mały chłopiec. Dla prawdziwych miłośników sztuk walki to naprawdę nie lada gratka. Oprócz fragmentów znanych filmów z Brucem Lee ,zamieszczono też fragmenty filmów z Brucem Li i Dragonem Lee.

Dokument stworzony z kompilacji dwudziestu ośmiu zwiastunów, różnorakich, przeważnie niskobudżetowych filmów. Są to zarówno horrory, komedie jak i kino akcji, a nawet filmy erotyczne. Całość przedstawia, prowadzący John Carradine.

Młody koreański filmowiec (Jeong-hyun Mun) postanawia za namową matki nakręcić film o historii swojej rodziny. Wkrótce okazuje się, że dotychczas niewiele o niej wiedział, a rany zadane społeczeństwu przez wojnę koreańską są głębsze niż się to na pozór wydaje.

W 1958 r. Brion Gysin, radykalny artysta z kręgu beatników, doświadczył dziwnego, psychosomatycznego wrażenia. Słońce prześwitujące przez liście drzew w czasie jazdy pociągiem wprawiło go w stan euforii. Oszołomiony intensywnością przeżycia postanowił wynaleźć urządzenie, dzięki któremu każdy będzie mógł doświadczyć "beznarkotykowego haju". Wynalazek Gysina, znany jako "maszyna marzeń", nie wyszedł nigdy poza wąskie grono wtajemniczonych, w undergroundowym światku zrobił jednak furorę. Halucynogennym, migotliwym efektem "maszyny marzeń" odurzali się William Burroughs, Kenneth Anger, Marianne Faithfull, Iggy Pop, Genesis P-Orridge z Psychic TV i Lee Ranaldo z Sonic Youth. Wynalazek ten wywołał burzę wśród artystów i krytyków spierających się, czy uznać go za ostateczne dzieło sztuki XX w. Czy odbiór sztuki kończy się wtedy, gdy zamykasz oczy, czy właśnie wtedy dopiero się zaczyna? "Maszyna marzeń" stała się symbolem rewolucji obyczajowej.

Dokument w stylu noir. Odgrzebany ze śmietnika historii przypadek Dr Feelgooda, protopunkowej kapeli, czterech facetów w tanich garniturach, grających w pubach południowej Anglii. Dr Feelgood pojawił się na Canvey Island, wstrząsnał brytyjskim rock’n’rollem i zniknął ze sceny zanim punk rock rozkręcił się na dobre. Można zaryzykować porównanie, że Dr Feelgood, to Jan Chrzciciel torujący drogę Antychrystowi Johnnego Rottena. Oil City Confidential jest ostatnią częścią punkowej trylogii Juliena Temple’a, rozpoczętej przez Sex Pistols: Wściekłość i Brud i Joe Strummer – niepisaną przyszłość. O ile jednak bohaterów dwóch pierwszych filmów nie trzeba przedstawiać, to Dr Feelgood kryje się w cieniu. Temple daje więc nura w mroczną historię delty Tamizy i konstruuje charyzmatyczną filmową opowieść, w której muzyka jest tylko oknem, przez które wnikamy w epokę. Reżyser w anarchiczny sposób miesza fikcję i archiwalną prawdę. Pokazuje – melancholię Canvey Island, lokalny koloryt prowincjonalnych barów, trashowy uliczny styl i nabuzowanych energią muzyków.

W dzisiejszych czasach działalność paparazzich wydaje się oczywistością, ale tak nie było, gdy swą karierę zaczynał Ron Galella. Ten 78-letni fotograf wciąż jest aktywny zawodowo, a swą karierę określa jako pasmo wzlotów i upadków. Szukając okazji do zrobienia niespodziewanego zdjęcia celebrytom był świadkiem świetności Klubu 54, miał wątpliwy zaszczyt być pozwanym przez Jacqueline Kennedy (jego ulubiony obiekt), a szczękę złamał mu sam Marlon Brando.

Dokument będący kompilacją trailerów i co ciekawszych fragmentów filmów z udziałem wilkołaków. Całość złożono na szczegółową historię tego potwora od lat trzydziestych do osiemdziesiątych, przedstawiając kolejne filmy w których odgrywał on znaczącą rolę.

Twórcy filmu przedstawiają przerażającą wizję Ziemi w przypadku gdyby nagle w jednej chwili znikli wszyscy ludzie. Co działoby się minutę, godzinę, dobę czy rok po nieobecności człowieka. Przedstawiono symulację wielkich metropolii, fabryk, wiosek opuszczonych przez ludzi. Miasta gasnące po zaniku elektryczności, niekontrolowane przez człowieka i komputery urządzenia – eskalacja katastrof i wybuchów...

Kto jest najlepszym pływakiem wszech czasów? Michael Phelps? Mark Spitz? Jeśli wyznacznikiem są złote medale, to może tak. Ale czy któryś z nich potrafiłby pić dwie butelki wina dziennie i przepłynąć dystans równy długości Amazonki? Tego wyczynu podejmuje się Martin Strel, pływak wytrzymałościowy ze Słowenii. Pływa w Missisipi, Dunaju i Jangcy, aby zwrócić uwagę na zanieczyszczenie środowiska. Dokument śledzi Strela, grubawego pana po pięćdziesiątce, podczas 66-dniowej wyprawy przez ponad 5200 km. To najdłuższy i najbardziej niebezpieczny dystans pływacki na świecie. Reżyser doskonale rozumie wielowymiarowość podróży Strela i kreśli niemal ekspresjonistyczny portret tego wydarzenia.

Bohaterem tego poruszającego dokumentu jest charyzmatyczny Sergio Vieira de Mello — Wysoki Komisarz ONZ ds. Praw Człowieka, który został zabity przez terrorystów w Iraku.