Filmy relacja rodzinna, nazizm

To wstrząsająca opowieść o domowej idylli w cieniu krematoriów, czyli życiu rodzinnym komendanta Auschwitz, Rudolfa Hössa.

Jedna z nielicznych komedii o holocauscie. Opowiada historię włoskiego wieśniaka Guido, który trafia wraz ze swoim 4-letnim synkiem i ukochaną żoną do obozu koncentracyjnego. Mężczyzna wykorzystuje swoją bujną wyobraźnię po to, aby jego syn nie przekonał się o okrucieństwie wojny i tłumaczy mu, że jest to gra, a do zdobycia jest 1000 punktów... Śmieszna i mądra komedia, doceniona na wielu festiwalach, m.in. na festiwalu w Jerozolimie, gdzie został wybrany najlepszym filmem o holocauscie.

Akcja filmu rozgrywa się w przyszłości, w nieznanym mieście, choć niektóre szczegóły mogą wskazywać, że jest to Londyn bądź Nowy Jork. Obraz opowiada historię Alexa DeLarge, młodego, inteligentnego człowieka z dobrze ułożonej rodziny, miłośnika muzyki klasycznej (przede wszystkim Beethovena), zadawania gwałtu i przemocy. Alex jest przywódcą małej grupy podobnych mu przestępców. Podczas jednego z napadów wspólnicy Alexa zdradzają go i pozwalają mu wpaść w ręce policji. Oskarżony o morderstwo zostaje skazany na karę więzienia. Po dwóch latach zgadza się wziąć udział w eksperymencie, mającym na celu szybką resocjalizację więźniów przy pomocy tzw. techniki Ludovica.

Sally Perel, żydowski chłopak uciekając przed hitlerowcami, trafia do organizacji komsomolskiej w Grodnie, gdzie wciela się w żarliwego wyznawcę ideologii komunistycznej. Los sprawia, że wpada w ręce wyznawców ideologii wyższych ras... i okazuje się dla nich najczystszym egzemplarzem aryjczyka, godnym szlifowania swych umiejętności w kuźni kadr faszystowskiego państwa.

Historia niemieckiej rodziny Essenbeck, przemysłowców, właścicieli fabryki, rozgrywająca się w latach 1933-34, czyli od pożaru Reichstagu do "nocy długich noży". Opowieść o zawiści, walce i upadku godności. Visconti czerpie tu z MacBeth'a, Demonów Dostojewskiego, jak i z Thomasa Manna i z Götterdämmerung Wagnera.

Austria, rok 1938. Maria (Julie Andrews) jest kandydatką do nowicjatu w salzburskim klasztorze, o czym marzyła od dzieciństwa. Jednak wszystko wskazuje na to, że nie jest to jej przeznaczeniem. Matka Przełożona (Peggy Wood) podejmuje decyzję w sprawie jej przyszłości. Postanawia wysłać ją na jakiś czas do domu owdowiałego barona Georga von Trappa (Christopher Plummer), oficera marynarki w stanie spoczynku, który poszukuje guwernantki dla siedmiorga swoich dzieci. Maria opuszcza więc klasztor, aby opiekować się dziećmi kapitana i zastanowić się nad swoim powołaniem. Na miejscu odkrywa, że autokratyczny wdowiec dowodzi swoim domem jak okrętem, a dzieci traktuje jak żołnierzy. Wydaje komendy, każe im stawać na baczność, maszerować i reagować na gwizdek. Pozbawione ojcowskiej miłości dzieci, żeby zwrócić na siebie jego uwagę, skutecznie odstraszają kolejne guwernantki. Maria, niezrażona początkowymi trudnościami, znajduje wspólny język z siedmioma łobuziakami ofiarując im swoją miłość i zarażając je muzyczną pasją. Wprowadza do domu von Trappów radość, ciepło i życzliwość, stara się też załagodzić wojskową dyscyplinę. Także między baronem, a Marią rodzi się uczucie. Idyllę zakłóca wkroczenie wojski niemieckich do Austrii....

Po przeprowadzce rodziny z Berlina do Polski młody chłopak zaprzyjaźnia się ze swoim rówieśnikiem zza płotu, nie wiedząc, że ten jest żydowskim więźniem.

Dla Dereka Vinyarda nienawiść stała się sposobem na życie, prowadząc do coraz brutalniejszych czynów. Razem ze swoimi ludźmi terroryzuje mieszkańców dzielnicy, napadając na ich sklepy, bijąc a w końcu dopuszczając się morderstwa. Gdy trafia do więzienia, okazuje się, że tu nie jest już przywódcą, ale zwykłym mordercą. Opuszczając je po kilku latach czuje się już innym człowiekiem. Jednak na zewnątrz czekają na niego wierni "przyjaciele" i zafascynowany jego dawnymi ideami młodszy brat. Derek wie, że od przeszłości nie da się uciec tak po prostu, a czasem nie da się uciec wcale...

Nastolatek zakochuje się w starszej kobiecie. Lata później już jako student odkrywa, że ukochana jest oskarżoną w procesie o nazistowskie zbrodnie.

Sophie Scholl była niemiecką studentką, która razem ze swoim bratem Hansem i kilkoma innymi studentami założyła grupę konspiracyjną o nazwie „Biała Róża”. Organizacja ta sprzeciwiała się reżimowi hitlerowskiemu. Historia opowiedziana w filmie koncentruje się na wydarzeniach, które rozegrały się pomiędzy 17 a 22 lutego 1943 roku. Wtedy to Sophie i jej brat Hans zostali aresztowani przez Gestapo.